kalp yoksulları müzesi

bazen içime eski hüzünler giriyor
ne kadar istemesem de
içimde gizli kalmış bir tebessümle karşılıyorum onları

sığındığım sıcacık yalanlar
kutuptaki yakacak gibi
buzu erittiğimi bilemeden
yakıyorum ateşi

kendimi kaybettiğimi fark etmeden senin oluyorum

geride kalan can kalıntıları
kalp yoksulları müzesinde sergileniyor

deniz manzaralı bir mezar
törenle toprağa geldik diye haykırıyor

ezberlerimizi unutup alkışlandık
yaşamadığımız duyguları kıskandık

hapsettiğim gözyaşlarını
miras bıraktıklarım reddetti
artık bensiz hayat
senin için yok

sadece bil istedim...

mc