baba

acıklı bir hakikat anlatacağım sizlere..
içim acıya acıya anladım bu hakikati ben de..
yaşamın soru işaretlerinden birini kaldıran bir hakikat olacak kağıda dökülen
belki de yüreğe..

nicedir yazmamış iken
birden
neden beni en çok acıtacak bu konuyu seçtim, bilmem
yazmak ve kurtulmak isterim hemen.

şu ana kadar ki yaşamım şimdi bir oyun gibi geliyor
ben de herkese roller biçiyorum
ama sadece geçmişe bakarak
ne şimdi ne de gelecek, önemsiz bu oyunda.

farkediyorum ki
içimi en çok yakan insan
vakti zamanında şeytan
başrol almış
üstelik hak ederek
yüreğinin hakkıyla...

hiç-bir-şey yaptıklarını düzeltmez ve affettirmez
belki yanlış sandığım bazı yanlışlarda bana aittir
ölünce anlarız

ama ben
gökten düşmeyen bir elmanın ardından
anlıyorum hakikati.
başlarda inkar
sonra kabul
ve belki de çok sonraları acıma ya da sevgi..

cennet annedir
ve doğrudur..

peki ya baba?

kendime , aileme , çevreme , arkadaşlarıma , kadere bakıyorum
kocaman açarak gözlerimi
yanılmamak için, çok dikkatle

ve artık eminim.

dünyada sevgiyi en çok hakeden kimdir bilir misiniz?
sevdikleri , oğulları , çocukları mutlu olsun diye onların gözlerinde şeytan olma yürekliliğine sahip insanlardır.
çoğu zaman onlar, babalardır.

ve dünyanın en cesur insanı , bu yüzden her çocuğa göre babasıdır.

bu benim yaşanmamış hikayem...
bu hikaye
çocuğuna kötüyü göstermek uğruna
şeytan olan cesur babalara..

kitap okumak

kitaplar canlı hayatlar taşır
ama bu hayatlar takma hayatlardır
elden ele dolaşır
ellerin tek birleştiği yer burasıdır..

küçükken sevmezdim kitap okumayı, belki de o zaman hayal dünyam çok genişti ve ihtiyacım yoktu başka hayatlara..
ama sonra bir anda
dokundum sayfalara
bir daha asla
bırakamadım..
ta ki iş yaşamına alışamayana kadar
ama hala o kokuyu duyduğumda
bişeyler depreşiyor içimde

o kadar çok var ki okumak istediğim kitap sayısı.
tez zamanda kitapçı tezgahlarında yerimi almam gerek

neyse demek istediğim şey
farkettim ki
beni başka dünyalara götüren bu kitaplar
aynı zamanda beni
bu kitabı okuyan diğer insanlara bağlıyor...
nereye gitsem tanıdık birileri
ya da tanıdık bir kitap görüyorum
okuduğum ya da okumak istediğim

demem o ki
dünya küçük hakkaten...