baba

acıklı bir hakikat anlatacağım sizlere..
içim acıya acıya anladım bu hakikati ben de..
yaşamın soru işaretlerinden birini kaldıran bir hakikat olacak kağıda dökülen
belki de yüreğe..

nicedir yazmamış iken
birden
neden beni en çok acıtacak bu konuyu seçtim, bilmem
yazmak ve kurtulmak isterim hemen.

şu ana kadar ki yaşamım şimdi bir oyun gibi geliyor
ben de herkese roller biçiyorum
ama sadece geçmişe bakarak
ne şimdi ne de gelecek, önemsiz bu oyunda.

farkediyorum ki
içimi en çok yakan insan
vakti zamanında şeytan
başrol almış
üstelik hak ederek
yüreğinin hakkıyla...

hiç-bir-şey yaptıklarını düzeltmez ve affettirmez
belki yanlış sandığım bazı yanlışlarda bana aittir
ölünce anlarız

ama ben
gökten düşmeyen bir elmanın ardından
anlıyorum hakikati.
başlarda inkar
sonra kabul
ve belki de çok sonraları acıma ya da sevgi..

cennet annedir
ve doğrudur..

peki ya baba?

kendime , aileme , çevreme , arkadaşlarıma , kadere bakıyorum
kocaman açarak gözlerimi
yanılmamak için, çok dikkatle

ve artık eminim.

dünyada sevgiyi en çok hakeden kimdir bilir misiniz?
sevdikleri , oğulları , çocukları mutlu olsun diye onların gözlerinde şeytan olma yürekliliğine sahip insanlardır.
çoğu zaman onlar, babalardır.

ve dünyanın en cesur insanı , bu yüzden her çocuğa göre babasıdır.

bu benim yaşanmamış hikayem...
bu hikaye
çocuğuna kötüyü göstermek uğruna
şeytan olan cesur babalara..