pehlivan amca

mavi gözlü dev'e...
kahramansız kalan yel değirmeni savaşçısından ...

denize hükmeden gözlerini anımsıyorum
bir de her zaman bana söylediğin o cümleyi, o gür sesinle :
"Pehlivanım, aslanım, büyüyünce çocuklarına anlat, bir pehlivan amcam vardı, beni çok severdi" diye

kahramanım olmaya en büyük adaydın,
çok iyi bir insan,
yoksunluğunu her daim hissettiğim dedemdin.
yanında ne küçük kalırdım
hiç gitmeyeceksin sanırdım

ben seni anlatmak istiyorum pehlivan amca
sanki yıllar önce verdiğim bir sözü tutmak niyetiyle
uzun bir aradan sonra ekran karşısına geçiyorum

aklıma düştün birden
hayat boş gelirken
yüzümü gülümsettin
dilerim bana göstermediğin acıların son bulmuştur

sen temiz kalandın
anımsayamıyorum kim kimi terketti
beni acılar mahvetti
seni kimsesizlik katletti

boşlukları doldurduk,
değer kattık günlük ömürlere

sürekli durdum yazarken
kimi zaman aktım
ak saçların geldi gözümün önüne
ne muhteşem birliktelikti senin yüzün
mavi-beyaz bayrağı vardır belki de terk ettiğin bulgar yurdunun

bitmiyor pehlivan amca
ne yazılar
ne acılar
ne de mutluluklar ...

dilerim ömrün uzun ve güzel
dilerim gönlün genç ve delikanlı
dilerim her daim çevrende çocuk çığlıkları ..

mc