karma

bugün izin verdim kötülerin kazanmasına
amaçsızca dolandım gözlerinde
bütün şiirlerim yüzünü sana döndü...

can suyum,
resmine bakarak yazıyorum şimdi:

önce kelimeler geldi, sonra cümleler
bir-in yerini o-n-un doldurduğu yolculuklar yaptım
gözyaşlarım sensizliğe aktı damlalar halinde
ve ben ikisi de oldum; sevmeyip sevilen, sevip de sevilmeyen

Sen gözyaşıma havadan karışan yüz binlerce toz zerreciği iken
Mucize kelimeler bulamadım sana
Aşk gözümün önünde bir perde iken
Artık mutlu sonlar yazamıyorum kendime

sorguluyorum, ve sana bakıyorum;
bir beden ne kadar güzel olabilir?
ruha ders verebilecek kadar

her gece hayalimde gözlerin
içimde sen varken uyuyamıyorum,
tekme atan bebek gibisin,
kan pompalayan yürek gibi

bir kere ağlarken gördüm seni
o günden sonra
mühür vurdum gözlerine
artık akmasın diye

belki bir gün kavuşurum sana,
gökyüzünün ölümle buluştuğu yerden
yeryüzünün seninle buluştuğu yere
geçmek için yarıştığım zaman diliminde

bir şair şöyle haykırmış aşkı
"balkanlardan sadece soğuk gelmez
ve yalnız aşıklar bilir
kar tanelerinin değerini"

meraklı dudaklarda değersiz nefeslere karışmasın adın
artık aşkı bulduğumuz zamandır miladım,
o zamana kadar
kalbime iyi bak...