tren kazası

kimyasal bir formül bulduk tesadüfen
icatların en büyüğü oldu
ana maddesi aşk
formülü baş harflerimizle dolu

gözyaşlarımızı karıştırdık
artık sen ağlasan da
-olmaz ya- ben ağlasam da
aynı yer acıyor
biraz aşağıda
hafif ama çok hafif solda

yönlerimizi karıştırdık, dünya havaya uçtu
seni bir taraf yolladı hayat
beni tam tersi istikamete
o zamanlar dünya yuvarlanmadığından
kavuşamadık birbirimize

artık yuvarlakmış dünya
böyle dedi bir dost
ben de hemen koşar adım inandım
durup seni beklemeli miyim
yoksa sana doğru mu gelmeliyim bilmiyorum

sanırım biz asla kavuşmayacak iki treniz
sadece hayat bizi bazen aynı istasyonlarda buluşturuyor
ben göz ucuyla bile sana bakmaya korkuyorum
sen o kocaman gözlerinle körebe oynuyorsun
ben içimi boşaltıp, sen aşka bulanıp kalkıyoruz geleceğe

her durakta ayrı bir umut sarıyor beni
gece karanlığı saklar içimdeki güneşi
tüm dünyayı yeni bitirdim
savaşlar, yalanlar, aşka yaklaşanlar ve benim gibi kolyesizler...
tüm insan halleri sen gibi

bir tren kazası artığı benim yüreğim
bir gün çocuklarınla ziyaret ettiğinde
üzülerek anlatacağın bir hikayeyim
belki ölünce değerlenir yüreğim
ruh gidip beden bittiğinde de seveceğimi bilirim..

mc