modern kölelik

Günümüzde kölelik fiziksel olarak var olmasa da hayatlarımızın özündeki yerini koruyor.

Kendime baktığımda en büyük köleliğim insanlara. Hayatın devamını sağlayan bütün herşey çevremdeki insanların, devletin, ailemin, cümle alemin elinde. Issız bir adada yalnız kalsam ne yemek yapmayı biliyorum, ne hangi bitkilerin yenebileceğini, ne de kendime nasıl ev yapabileceğimi... Yemeğimi yapan servis eden başkaları, bana iletişim hizmetlerini sunan başkaları, bana geçmişi geleceği sunan başkaları... Onlara inanmak o kadar normal ki, zaten Türklerin kanında var bu, hiçbirşeyi sorgulamadan şüphe duymadan çevremize konan oyuncaklarla oynayan bebekler gibiyiz.

Çevremizdeki herkese ve herşeye muhtacız, bağımlıyız. İşte günümüzdeki bu bağımlılığın adı: Modern kölelik.

Televizyon izlemek, cep telefonları, bilgisayarda oyun oynamak veya internette gezinmek, birini tanır tanımaz sevmek, aşık olmak... İnsanlık tarihine baktığımızda asla birşeyin efendisi olamadık ve biz düşünen yaratıklar kendimizi köle ettik herşeye, herkese.

Burada önemli olan şunu anlamak: Seçtiğimiz varlıklarla yaşamı sürdürmek doğal olandır; fakat bizim yaptığımız şey bütün yükü çevremize serpiştirmek ve herkesi kölemiz haline getirmek, kendimizi köleleştirmektir. Kişi olarak sorumluluk bilincimiz yitip gitmiş.Kişisel başarılarımız o kadar köreldi ki dünya yalnızlaşıyor safsatasına inanmak istiyoruz delicesine, kalabalık içinde yalnız kalabiliyoruz. Oysa bir düşünsek o kadar parçaya ayırmışız ki kendimizi, yalnız kalabilmek imkansızdır. Bizi terk ettiğini düşündüğümüz şey yalnızca bizden bir parçadır, tüm hayatımız değil... Bu yüzden biri öldüğünde, sevdiğinizden ayrıldığınızda, uğurlu olduğunu düşündüğünüz eşya kaybolduğunda, çocuğunuz okula gittiğinde, çocuğunuz evden taşındığında, okulunuz bittiğinde, arkadaşlarınız gittiğinde kaybettiğiniz ya da sizde eksik kalan şey yalnızca bir zerre.

Bir düşünün hayatınızda kimler olduğunu. Değer verdiğiniz canlı cansız herşeyi düşünün. Ne kadar çok şeye sahip olduğunuzu göreceksiniz. İşte modern kölelik burada ikiye ayrılıyor. Sevgi ya da çıkar ilişkisi. Aradığınız hangisi? Sevgiye yönelik modern bağımlılık, uzun süreli hayatınızda yer edecek ve etmesini istediğiniz varlıklardır. Çıkar ilişkisi içinde modern kölelik ise kullan-at mantığı: Yani istediğinizde değil gerekli olduğunda o varlıklara sahip olmak. İkincisi biraz rahatsız edici olsa da dozunu iyi ayarlamak suretiyle insanoğlu için vazgeçilmez bir bağımlılık yarattı. Hayatımızdaki birçok şeye istek doğrultusunda değil çıkar doğrultusunda bakıyoruz. Bu yüzden ilişkiler bir süre sonra ölüyör,duruyor, kanlı bitiyor. Günümüz insanı ise aşka ömür biçiyor, aile kavramı yok oluyor diye inliyor, makinalaşma geliyor diyor...Bırakın bu safsataları. Yaptıklarımızı görmüyoruz ve suçu başka nedenlere atıyoruz.
Biz insanız.
Köleyiz.
Bağımlıyız.
Modern bir bağlılık bu.
Ve yaşadıklarımızın sorumlusu biziz...