Savaşta Ne Yaptın Baba?

Savaşta Ne Yaptın Baba?
Can Dündar
İmge Kitabevi
Nisan 2003
166 Sayfa
Puan: 9.5

Yıllar geçip de Irak saldırısının ateşi küllendiğinde siyasetçiler, askerler, diplomatlar, borsacılar, silah tüccarları, işadamları, sanatçılar, gazeteciler çocuklarından aynı soruyu duymaya başlayacaklar:
"Savaşta ne yaptın?"
Kiminin hafızasında emziğiyle ölmüş bir Iraklı bebeğin fotoğrafı olacak, kiminin hafızasında kızlarının başucunda ağıt yakan analar; başlarına geçirilmiş poşetlerle oğullarına sarılan esirler; bir petrol kavgasında yok yere canına kıyılmış siviller, harap edilmiş şehirler...
"Seyirci kaldık" diyecek siyasetçiler...
"Silah sattık" diyecek tüccarlar...
"Kar ettik" diyecek borsacılar...
Benim cevabım ise bu kitapta...

Kitaptan Bölümler
Dünyanın en zengin petrol bölgesi üzerinde, devlet tecrübesi olmayan bir millet devlet kurmaya kalkarsa, elbette bütün güçler onun üzerinde nüfuz sahibi olmaya çalışır. Bunca fırtına ondan...

Avustralyalıları 1915 Gelibolu seferine asker yazılmaya çağıran bir afişin sloganıydı bu...
Afişte rahat koltuğuna kurulmuş adama, çocuğu soruyordu:
"Savaşta ne yaptın baba?..."

Hasta çocuklar uyanmasın diye kapıların yavaş kapatılmasını istediğim hastanelerin şimdi bombalanacak olması fikri korkunç geliyor.

"İki tip trajedi vardır" diyordu Oz:
"Biri Shakespeare, diğeri Çehov trajedisi...
Shakespeare trajedilerinde perde kapanırken sahnede bir dizi ceset ve kan gölü kalır.
Çehov trajedilerinde herkes sağdır, ama hayatta kalmanın faturası ağır olmuş, sağ kalanlar büyük tavizler vermiştir. Yaşamaktadırlar, ama herkes mutsuz, kalpler kırıktır."
Irak savaşı iki trajediyi buluşturuyor.
...
Finalde seyirciyi iki trajedi bekliyor:
Mağluplara, direnişin bedeli bombalar ve Tanrı'nın gazabı...
Galiplere ihanetin bedeli krediler ve vicdan azabı...

Bunun sıkıntısı Başbakan'ın yüzünden okunuyor.
Kendisine birinci Körfez krizindeki muhalefeti hatırlatıldığında ise, Churchill'in bir lafına atıf yapıyor:
"Başbakan olunca dosyaları gördüm".

Kılıçlar savaş ateşini canlandırdığında, insanın en kötü silahı gözyaşıdır.