dede

torunun doğuyor dede
güzel isminle büyüyor
yaşatıyor seni içinde
her adımda sana yaklaşıyor

canlanıyor her gece
rüyalarında arıyor seni
seslendiğinde duyulmuyor ses
biliyor aklı küçüğün

yine de vazgeçmiyor
ardın sıra deviriyor yaşları
arkada bıraktıklarınla
sürdürüyor yaşamı

bakıyor soğuk çerçevelere,
yoluyor otları korkarak
acıtıyor seni sanıyor,
suluyor konuşur diye topraklar

ara sıra sana kızıyor
gittin diye erkenden
hala çınlıyor ağıtlar
gözyaşları düşerken

söyleyecek çok şey varken
"gitmek neden?"
diye sormaz mı beden?
benim güzel dedem....

mc-->MC